Zoeken
Nieuws 1341 Blog 792 Podcast 21
De toekomst van het leven

31 maart, 2020 - /blog/3007/de-toekomst-van-het-leven.html

We gaan onze derde week in. Ik zit boven achter mijn computer, beneden is de digitale school begonnen. Ik zie niemand behalve de kinderen. Een van de leden van wat je met een mooi woord ons mozaïekgezin kan noemen, heeft een longziekte. Ik trof mijn ex nog maar weinig, maar nu zie ik, om het risico te beperken, ook mijn nieuwe liefde ineens voorlopig niet. De kinderen reizen heen en weer. Het was een rationele beslissing om het zo te doen, twee verschillende circuit...

Blootleggen #4: We waren allemaal samen

3 november, 2020 - /blog/3197/blootleggen-4-we-waren-allemaal-samen.html

  – ‘Je hoeft je eigen poep nooit op te ruimen, tot je er opeens tot over je oren in zit.’  Afgelopen zomer leerden mijn vriend en ik bij een Franse dorpskroeg genaamd ‘Café de l’Univers’ Michèle kennen, een alleenstaande bejaardenverpleegster die aanhikte tegen haar pensioen, en die aldoor zei: ‘Vroeger waren we altijd samen’. Toen ik haar een keer vroeg wat ze daarmee bedoelde, zei ze: ‘Geen internet, geen mobieltjes, geen tv. We keken elkaar in ...

Toetsenbordweg

21 december, 2018 - /blog/2401/toetsenbordweg.html

  Toen we terug in Amsterdam kwamen hebben we een auto gekocht. Een fijne, normale gezinsauto, bij een garage in Hoofddorp. Toen ik bij de garage wegreed ontdekte ik dat de autoradio slechts twee functies had: Hij kon op Skyradio en hij kon uit. Ik beet op mijn stuur. Het werd een lange rit, en thuis bestelde ik meteen een nieuwe radio. Die paste niet, en ik ontdekte de listige wereld van de moderne autoradio. Er is geen universeel formaat meer. Je kan wel elke radio passend maken voo...

Ik heb geleefd #9. Fia (66) wordt niet meer beter: Mensen zeggen de stomste dingen

15 januari, 2019 - /blog/2417/ik-heb-geleefd-9-fia-66-wordt-niet-meer-beter-mensen-zeggen-de-stomste-dingen.html

Hoe oud hondje Mira is geworden, weet Fia Gaillard (66) niet precies. Mira kwam uit Griekenland, daar leefde ze in een container op de parkeerplaats van de Lidl. 'Op een gegeven moment waren we samen ziek, gingen we samen dood', vertelt Fia. 'Maar zij ging eerder.' Vijf jaar woonde de zwerfhond bij haar en haar man in Tilburg. In het begin ging het voor geen meter. Thuis was Mira een schat, maar zodra er andere honden in de buurt waren, beet ze van zich af. Toen het beest e...

Ik heb geleefd #14. Ingeborg (42) leeft met hersentumor: Ik vind de dood een ontzettende K.U.T-uitvinding

26 februari, 2019 - /blog/2496/ik-heb-geleefd-14-ingeborg-42-leeft-met-hersentumor-ik-vind-de-dood-een-ontzettende-k-u-t-uitvinding.html

"Ik vind de dood een ontzettende K.U.T-uitvinding. Ik weet niet of dat in de krant mag... Schrijf anders dat het een klote-uitvinding is. Een ruk-uitvinding! Vooral als je jonge kinderen hebt." Haar jongste was tien weken toen bij Ingeborg van Beek (42) een hersentumor werd geconstateerd. Ze had een epileptische aanval gekregen tijdens het voeden van de baby. Werd per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. De kanker in haar hoofd bleek van het dodelijke soort en niet veel later lag ze op ...

Ik heb geleefd #19. Anne (55) vindt haar hersentumor ‘een onkruid dat zich niet laat uitroeien’

2 april, 2019 - /blog/2555/ik-heb-geleefd-19-anne-55-vindt-haar-hersentumor-een-onkruid-dat-zich-niet-laat-uitroeien.html

Anne Pillen (55) vergelijkt haar hersentumor weleens met zevenblad, een onkruid dat zich niet laat uitroeien. Trek je het voor uit de tuin, dan woekert het ondergronds verder en schiet het plantje elders weer uit de grond. Haar tumor openbaarde zich voorin haar hoofd, en zat niet veel later op haar hersenstam. Opereren gaat niet, omdat de kanker is geworteld in gezond weefsel. “Ik zie altijd parallellen met de natuur,” zegt ze. “Ik ben onderdeel van de natuur.”   Kunst...

Ik heb geleefd #25. Reislustige Carolien (51): ‘Als kind hoor je niet eerder te overlijden dan je ouders’

14 mei, 2019 - /blog/2624/ik-heb-geleefd-25-reislustige-carolien-51-als-kind-hoor-je-niet-eerder-te-overlijden-dan-je-ouders.html

“Ik trouw nooit met een boer,” zei Carolien Boere (51) toen ze nog een meisje was. Haar beide ouders kwamen van een boerderij, ze ging wel eens logeren bij familie. Dan kwam ze terug en stonk ze naar de koeienstal. Het liep natuurlijk anders. De jongen op wie ze verliefd werd, was een boerenzoon. En ja hoor, de boerderij in het Zuid-Hollandse Vlist nam hij later ook over.   Reizen Toen ze twee jaar geleden ziek werd, was het eerste dat Jan zei: "De koeien g...

Woorden als wapens #8. Je weet dat je dit wil (Merel Aalders)

20 juni, 2019 - /blog/2691/woorden-als-wapens-8-je-weet-dat-je-dit-wil-merel-aalders.html

Deze week las ik het verhalenbundeldebuut You know you want this van Kristen Roupenian. Die zou veelbelovend moeten zijn, aangezien het korte verhaal Cat person dat ze in de New Yorker publiceerde in 2017 meeliftte op de #metoo-golf, viral ging en immens populair werd. Zelf vond ik dat verhaal ook intrigerend, niet omdat het nu zo bijster goed geschreven was, maar omdat het ergens een tijdje bleef hangen. Ik kreeg er maar niet de vinger op gelegd: wat wilde ze hiermee nou precies zeggen? ...

Over zorg en verantwoordelijkheid (Maaike Rijntjes)

2 april, 2020 - /blog/3011/over-zorg-en-verantwoordelijkheid-maaike-rijntjes.html

Mijn moeder is al 32 jaar verpleegkundige. Een beetje per toeval, zegt ze zelf. Het past wel bij haar. In het dagelijks leven staat ze voor iedereen klaar met een luisterend oor en een pot thee, ook in het ziekenhuis vindt ze het fijn dat ze tijdens een moeilijke periode iets voor mensen kan betekenen. Dat is de afgelopen jaren wel steeds lastiger geworden, niet alleen door personeelstekort, maar ook door bureaucratisering van de zorg. 'De regel is: als het niet opgeschreven wordt, is het ni...

Voorpublicatie: poëzie van Jonathan Griffioen uit nieuwe bundel

14 september, 2018 - /blog/2250/voorpublicatie-poezie-van-jonathan-griffioen-uit-nieuwe-bundel.html

* ik sloot mijn ogen in de kamer opende mijn ogen in het veld onbegrensd en donker veld rijk waar ik ontbreek dat verborgen is zal blijven in de geest zoals ik mijn handen ooit tegen de wond van een vos aan drukte om het bloeden te stelpen en een moment lang deel van zijn bloedsomloop was * op de zomerdag van o’hara balanceert jimmy op het dak van de op de snelweg rijdende mazda 6 2 6 uit 1990 hij heeft gekropen in een veld, oud, vol staand dood hout w...

« 1 ... 116 117 118 ... 135 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: