20 juli, 2017 - /blog/1473/tokyo-expatwife-8-mijn-huisbaas-en-een-skatepark.html
Ik had, een dag eerder, een gek klein skateboardparkje gevonden. Het was ruim anderhalf uur reizen. Vanuit de metro verbaasde ik me weer eens over deze eindeloze stad. Na drie overstappen bevond ik me op Soka-station, een klein stationnetje in een nietszeggend buurtje. Vanuit hier was het nog een kwartier skaten, en langzaam veranderden de huizen en winkels in loodsen en een enkele verlaten convenientstore. Er waren geen lantaarnpalen meer. Van sommige loodsen stonden enorme schuifdeuren ope...
21 juli, 2017 - /blog/1475/schrijven-bij-muziek.html
Ik zet altijd muziek op. Stilte is dodelijk voor mijn creativiteit en prachtige, goedgemaakte muziek kan me optillen en me laten meeliften op de genialiteit van anderen. Als ik schrijf hoor ik vaak filmmuziek in mijn hoofd terwijl ik de scènes voor me zie. De volgende nummers brengen me in andere sferen. De muziek van Nick Cave & Warren Ellis. Weergaloos, net als de films waar ze muziek voor schrijven. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford , van regisseur Andrew ...
8 juli, 2020 - /blog/3116/mascha-kaleko.html
In januari 1933 debuteert een jonge dichteres bij uitgeverij Rowohlt in Berlijn. Met haar rake portretten van het stadsleven en haar heldere toon vindt ze direct een groot publiek. Men bejubelt haar als ‘de vrouwelijke Kästner’ en een moment lijkt dit het begin van een veelbelovende carrière. Maar dit moment is precies het verkeerde. De dichteres heet Mascha Kaléko. En ze is joods. Al voor ze debuteerde, hadden collega’s als Kurt Tucholsky en Joachim Ringelnatz het tal...
9 juli, 2020 - /blog/3117/poging.html
Tijdens mijn verblijf in Zundert raakte ik bevriend met Joke. Een ex-onderwijzeres die al jaren op straat woont. Naar eigen zeggen is ze ook werkzaam voor Rutte en troonopvolgster in Engeland. Net voor de opening van de tentoonstelling in Zundert met schilderijen die ik daar maakte, trof ik haar op straat. Joke zei: ‘Hé! Ik dacht dat je al weg was.’ ‘Ik ben even terug. Wat zit je haar mooi zeg.’ Ze lachte en zei: ‘Net gekamd.’ Ik nodigde haar uit voor de op...
15 juli, 2020 - /blog/3121/wijde-wereld.html
Ik zal nooit een kattenvrouwtje worden, dacht ik. Want wij hadden vroeger een hond. Eenmaal een hondenmens altijd een hondenmens. Nu wandel ik hier in de ochtend met mijn babykatertje aan een lange riem door mijn buurt in Amsterdam-Noord. De kitten komt al naar mij toegerend zodra ik de riem pak. Hij wacht op de mat totdat we samen de voordeur uitgaan. De wijde wereld in. Ik met het slaapzand nog in mijn ogen. Nu sta ik hier kalm te wachten tot mijn katertje onder een geparkeerde...
22 juli, 2020 - /blog/3124/dit-is-de-inleiding-bij-maar-waar-kom-je-echt-vandaan-van-robert-vuijsje-gesprekken-over-afkomst-met-100-landgenoten.html
* De autochtone Nederlanders die zich sinds kort afvragen waarom ze ineens wit moeten worden genoemd terwijl ze toch gewoon blank waren. De jonge Nederlandse Marokkanen die niet alleen rekening moeten houden met het meedogenloze oordeel van de Hollanders, maar ook van wat zogenaamd hun eigen mensen zouden zijn. De inwoners van Brabant of Friesland die zich helemaal geen Hollanders voelen, maar wel zo worden genoemd omdat het een handige aanduiding is voor autochtone N...
29 juli, 2020 - /blog/3130/deskundigen-over-de-dood-1-hoe-ontbindt-een-lichaam-deze-anatoom-begroef-mensen-inclusief-thermometer-en-camera.html
Geboren worden en doodgaan kun je niet oefenen. Dat maakt sterven zo ongrijpbaar en precair: ieder mens kan het maar één keer doen. De afgelopen twee jaar interviewde ik voor deze krant wekelijks iemand die wist dat hij of zij binnen afzienbare tijd zou komen te overlijden. Op de vraag wat de dood dan precies is, konden maar weinig mensen een antwoord geven. Vaak volgde de opmerking: 'Er is nog nooit iemand teruggekomen om te vertellen hoe het was.' Een man van 34 die ik inte...
6 augustus, 2020 - /blog/3135/ochtenddromen.html
In Gent sprak ik met een Minister van Staat op een zonnig dakterras. Het was iemand die niet geplaagd wordt door cynisme maar gezegend is met zelfspot. Een verademing bij een ex-politicus. We rookten, spraken over armoede, mensen die je niet aankijken, het koningshuis en hij vertelde over Hannah Arendt. Het was een hartelijke en leerzame ontmoeting. De volgende ochtend vroeg de dame in het hotel, zoals elke ochtend, hoe ik geslapen had. Zij had amper geslapen in de nacht voor m...
13 augustus, 2020 - /blog/3141/voorpublicatie-de-boot-in-de-avond.html
3 Lentewinter De lucht was vol natte sneeuwvlokken, maar dat gaf niets. Alles was zoals het moest zijn, het was een mooie avond. Er stond een groepje huizen bij elkaar, zonder dat je het een stadje kon noemen. De huizen waren er in de loop der tijd neergezet, zonder overkoepelend plan, daarom waren er een heleboel onverwachte steegjes en hoekjes. Hier joeg nu de sneeuw overheen. In de nauwe hoekjes ontmoette de mil...
20 augustus, 2020 - /blog/3144/voorpublicatie-familieopstelling.html
3. Uitsmijters en meloenen ‘Eén of twee eieren?’ ‘Eentje.’ ‘Ham en kaas?’ ‘Lekker.’ ‘Meebakken?’ ‘Graag.’ Ik had gehoopt dat ze meteen weg zou gaan, maar ze nam op haar dooie akkertje een douche en waste haar haren. Nee, ik had geen föhn in huis. Nu staat ze voor het raam naar buiten te kijk...