21 december, 2017 - /blog/1820/ongeluk.html
Bijna twee maanden was de kok vermist. Net op het punt dat het onderzoek werd gestaakt, de familie en politie ervan uit gingen dat hij vrijwillig was verdwenen, vonden jagers zijn lichaam. Vlak na zijn vermissing is er gezocht met honden, helikopters en goedwillende burgers. Toch lag hij slechts vierhonderd meter van de plek waar zijn auto stond. De tuin van het paleis was een privétuin en niet een voor het volk. Het eerste waar ik aan dacht was dat hij een pak sneeuw over zich heen heeft...
20 juni, 2016 - /blog/641/panini.html
Het was 1990. Ik was elf jaar. In Italië werden de wereldkampioenschappen voetbal gehouden. Nederland had de Europese titel op zak en was favoriet. Mijn zakgeld ging op aan voetbalplaatjes. In plaats van zakgeld kreeg ik elke week een paar pakjes met – hopelijk – nieuwe namen en nieuwe gezichten. Ik leerde de spelers uit Kameroen kennen, proefde voorzichtig de vreemde namen. Ik telde de Mubarakken in de selectie van de Verenigde Arabische Emiraten, vergeleek de matjes van de vers...
5 juli, 2018 - /blog/2166/berichten-uit-de-biotoop-vogelen.html
Ik kan me voorstellen dat deze mensen genoeg hebben aan elkaar. Binnen De Biotoop vormen ze een aparte, nogal gesloten gemeenschap. Ze bewonen het alleroudste – en sfeervolste – gebouw uit 1950, de mysterieuze Vleugel E die niet vrij toegankelijk is voor de andere Biotoopbewoners. We dineren in de bijzonder mooie binnentuin waarin de nakomelingen van de stekelbaarsjes die er ooit werden bestudeerd nog in de betonnen kweekbakken rondzwemmen. Speciaal voor mij is er vegetarisch gekookt. I...
24 januari, 2017 - /blog/1044/ibiza.html
‘Als jullie het niet erg vinden blijf ik op bed liggen. Maar je kan me vragen wat je wilt en ik heb de hele dag de tijd, behalve als ik mijn schoonheidsslaapje doe.’ De Uitbater is een telg uit een beroemde dynastie van industriëlen. Nadat hij zich in de jaren vijftig ontworstelde aan het benauwde elitaire milieu van zijn ouders is hij als bon vivant naar Ibiza getrokken. Daar heeft hij alle ‘tijdperken’ met de neus erbovenop mee gemaakt. Ook al zat hij zo af en toe ook wel weer e...
14 januari, 2021 - /blog/3238/getroebleerd-levenslied.html
Op Instagram kreeg ik een berichtje van een jongen die liedjes schrijft vanuit een psychiatrische inrichting. Hij zei: ‘Ik heb een nummer en clip gemaakt over de psychiatrie vanuit mijn oogpunt en die van het personeel/begeleiders. Het is een mooi inkijkje.’ Hij loopt met een camera door de kliniek en hij zingt of rapt: Welkom in de psychiatrie. Welkom in de kliniek. Gedwongen ben je opgenomen. Weinig te doen, zal het goedkomen? Begeleiding en je medicijn, zal je helpen, je waa...
18 oktober, 2018 - /blog/2309/hemel.html
Zo’n jaar later zette een tandarts, in die praktijk een paar dorpen verderop, zijn eigen pink af om verzekeringsgeld te vangen. Hij ensceneerde een botsing met een boom op een Belgische landweg.. Hij zei zich niets meer te herinneren en zou wakker zijn geworden zonder pink. In Rusland ontwaakte ooit iemand zonder neus. Vervolgens gaat hij hem zoeken en komt ‘m op straat tegen. Dit verhaal van Gogol eindigt met de woorden: ‘Wat mensen ook mogen zeggen, dergelijke gebeurten...
15 oktober, 2018 - /blog/2305/unteilbar.html
In 2010 publiceerde de inmiddels overleden schrijver en diplomaat Stéphane Hessel zijn essay Neem het niet! waarin hij zijn medemens verontwaardiging toewenste. ‘Als u verontwaardigd bent over iets, […] dan wordt u strijdvaardig, sterk en geëngageerd.’ Hessel werd in 1917 in Berlijn geboren, maar vluchtte al voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog naar Parijs waar hij de Franse nationaliteit kreeg. Hij overleefde Buchenwald en zette zich zijn leven lang in voor mensenrechten.&nb...
19 oktober, 2018 - /blog/2310/de-kleinste-stands-op-s-werelds-grootste-boekenbeurs-door-paula-drewes.html
Wat mijn bezoek enige richting gaf was mijn zoektocht naar de stands van de kleinste en/of onbekendste landen: want hoe ziet het literaire landschap van de Faeröer Eilanden, Bolivia , Azerbeidzjan , Nigeria en Finland er eigenlijk uit? Tijdens de beurs, die zich afspeelt in een aantal enorme hallen rondom een openluchtterrein vol eet-, drink- en goede doelenkraampjes (zelfs een grote Amnesty International-bus) waande ik me af en toe op een festival. Dat zal voor...
29 oktober, 2018 - /blog/2322/de-kinderen-gaan-naar-parijs-en-ik-onttakel-hun-ouderlijk-huis.html
Op het moment dat mijn meisjes met hun vader, zijn vriendin en haar dochters, voor de Mona Lisa zullen staan, sjouw ik onze bank het huis uit. Hoe en met wie weet ik nu nog niet precies. Organiseren is niet mijn sterke punt. Maar waarschijnlijk heb ik het erop aan laten komen. Gisteren stuurde ik een mailtje of er mensen waren die me in deze herfstvakantie konden helpen. Ja, dat had ik eerder kunnen doen. Maar eerder zag ik het niet voor me. Niet echt. Nu pas loop ik door ons huis, trappen...
1 november, 2018 - /blog/2326/liftmuziek.html
Soms moet je jezelf dwingen om contact te maken met onbekenden. Met mijn rolkoffer ging ik het restaurant in. Een serveerster keek naar de bagage en vroeg: ‘Hoor je soms bij die twee mannen?’ Of ze het tegen mij of de koffer had, wist ik niet. Ik zei maar: ‘Ja.’ 'Of ze het tegen mij of de koffer had, wist ik niet' Ik gaf de Argentijn een hand. Hij leek totaal geen haast te hebben. Ik trok mijn jas uit ...