26 april, 2021 - /blog/3281/aftelklok.html
Na nog even een winkelafspraak te hebben gemaakt bij de Hema, dubbelklikte ik op de link en – pats, boem, klats – daar verscheen, aan het einde van de werkdag, plots een crematorium op mijn scherm. Laag gebouw. Grote schoorsteen. Statisch beeld. De naam van de veel te jonge zus van vriendin L. Een klok die aftelde tot haar crematiedienst zou beginnen. Het viel rauw op mijn maag. Het is niet zo dat ik totaal geen crematorium had verwacht, ik zou tenslotte een crematie bi...
26 april, 2021 - /blog/3282/aftelklok.html
Na nog even een winkelafspraak te hebben gemaakt bij de Hema, dubbelklikte ik op de link en – pats, boem, klats – daar verscheen, aan het einde van de werkdag, plots een crematorium op mijn scherm. Laag gebouw. Grote schoorsteen. Statisch beeld. De naam van de veel te jonge zus van vriendin L. Een klok die aftelde tot haar crematiedienst zou beginnen. Het viel rauw op mijn maag. Het is niet zo dat ik totaal geen crematorium had verwacht, ik zou tenslotte een crematie bi...
17 mei, 2021 - /blog/3290/liefdesverdriet.html
‘Het doet zo’n pijn, mama! Het doet zó ontzettend veel pijn!’ huilde mijn bijna-zestienjarige. ‘Auwauwauwauw.’ Ze hing scheefgezakt op de bank en zag eruit alsof ze een cerebrovasculair accident had gehad, maar het was puur liefdesverdriet dat haar van het ene op het andere moment eenzijdig had verlamd. Een massief blok verdriet had zich in haar tengere lijf vastgezet. Dat moest er natuurlijk uit. Dat begreep ik ook wel. Ze keek me aan met kleine oogjes, haar oogleden gezwollen ...
10 september, 2020 - /blog/3156/bus.html
Op een zonnige ochtend stapte ik in een FlixBus richting Brussel. Kreunend schoof de buschauffeur de koffers in de laadruimte. Met groot plezier houd ik chauffeurs van dergelijke bussen in de gaten. Deels om de angst te bezweren dat ze niet inslaap vallen, maar vooral omdat ze zich zo trots ontfermen over hun touringcar. Onder het rijden luisteren sommigen naar operazangeressen, anderen naar schlagers. Alleen voor degenen die menen grappig te moeten zijn in hun microfoon, voel ik vo...
29 maart, 2018 - /blog/2011/toiletjuffrouw.html
De toiletjuffrouw vertelde toen dat haar moeder de wc’s hier had schoongemaakt tijdens het interbellum. Na haar dood nam zij het over. ‘Als kind zag ik mijn moeder hier en het leek me een droombaan. Iedereen gaf haar geld en de meesten waren nog vriendelijk ook!’ Ze lachte verlegen en leek zich inmiddels te schamen voor dat idee. De rij slonk die vorige keer nauwelijks. Mensen klaagden al snel. Minutenlang bleef er een wc-hokje gesloten. Sliep er een dronkenman,...
25 april, 2017 - /blog/1303/gevangenis.html
Het opvallendst waren de zeven gevangenisdeuren, compleet met luikjes op ooghoogte en grendels, ook daar gluurden we naar binnen. Mijn oudste zoon keek gefascineerd rond. ‘Cool,’ zei hij. ‘Escape from Alcatraz.’ ‘Mam, er woont nu een aardige vrouw in dat enge gebouwtje, ze heeft me geholpen.’ Mijn oudste zoon is bezig met zijn profielwerkstuk voor school, hij maakt een verrijdbare hut. De vrouw die mijn zoon in een middagje heeft leren glassnijden, wil...
7 februari, 2017 - /blog/1073/moederliefde.html
Als ik Mout tijdens een pizza-avond voor het eerst ontmoet en hem hoor vertellen over het bier dat hij brouwt, moet ik denken aan mijn zoon. Ik zie hetzelfde enthousiasme en dezelfde gretigheid om er een succes van te maken. Alleen is Mout inmiddels een echte ondernemer en ruim tien jaar ouder dan mijn zoon. Hij brouwde als student met twee vrienden zijn eerste bier op het fornuis. Inmiddels produceert het drietal 3000 liter bier per maand. In het aquariumhuis in vleugel E van ...
5 december, 2016 - /blog/953/hallo-wereld.html
Als de scherpte eraf is, maakt het overduidelijke plaats voor het mogelijke. De kerstverlichting gespannen boven winkelstraten opeens gigantische springtouwen, het grauwe trottoir het strand van een vulkaaneiland, de scherpe lijnen in zijn moeders gezicht zacht en aaibaar. ‘Hallo wereld!’ riep hij vroeger als hij hier stond, ‘Hallo auto’s, hallo mensen!’ Dan beeldde hij zich in dat in iedere auto die onder hem door schoot iemand zat die hallo terugriep. Tientallen, honderden keren gro...
5 april, 2020 - /blog/3015/sarah-sluimers-quarantainelogboek-nu-is-er-weer-ruimte-voor-verhalen-van-vroeger-of-voor-frozen-2.html
De afgelopen weken vond ik het ondoenlijk om films of series te kijken. Niets lijkt meer op de werkelijkheid of: de werkelijkheid was even zo overweldigend dat die geen aanvulling hoefde vanuit de fictie. Maar Frozen 2 werd ons vanwege de omstandigheden door Disney+ geschonken en dus keek ik die met mijn kind. Ik zal eerlijk zijn, ik heb ’m twee keer gezien. De eerste keer moest ik huilen, maar dat was aan het begin van de quarantaine, toen sentiment een uitwe...
1 december, 2020 - /blog/3215/blootleggen-8-niks-te-verbergen.html
Elk jaar nodigt mijn goede vriendin Saar me uit om deel te nemen aan een eigenaardig ritueel: de Koolvaart, door fanatieke beoefenaars ook wel liefkozend ‘de tochtigste der tochten’ genoemd. Het idee van de Koolvaart is dat op het guurste moment van de winter, meestal eind februari, met een grote groep vrienden en bekenden een afmattende voettocht wordt ondernomen door het Groningse of Friese platteland vlak achter de dijken. Het parcours loopt dwars door sloten en zompige boere...