30 mei, 2017 - /blog/1374/tokyo-expatwife-4-de-japanse-wc.html
DE JAPANSE WC Japanse wc’s zijn vaak verwarmd, waar je ook gaat brandschoon, en veelal voorzien van een geluidseffect om je eigen geluiden te maskeren. Soms is dat het oneindig uitgerekte geluid van een doorspoelende toilet, en soms een deuntje, maar ik heb me ook weleens naast een stromend beekje onder een ruisend bladerdak gewaand. Er wordt niet lichtzinnig gedaan over het voorkomen van schaamte. In ons huis is één verwarmde toilet. Ik wuifde het idee van een verwarmde wc-bri...
1 juni, 2017 - /blog/1378/madeleine.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik vertelde haar een verhaal dat ze me zelf eens had verteld. Met mijn grootvader reisde ze eind jaren tachtig naar Rome, per bus. Ze maakten een tussenstop in Parijs. In elke grote stad arriveren constant bussen vol toeristen. Wie zijn die mensen en wat zien ze als ze een stad binnen rijden? Mijn grootouders zaten dus in zo’n bus. Terwijl ze Parijs in reden zei de reisleider dat er opgepast moest worden v...
6 juni, 2017 - /blog/1380/bovenkamer.html
Begint ze daar alwéér over, hoor ik u denken. Ja. Alweer. Ik zou er ook helemaal geen tijd voor hebben, het strand, daar niet van, ik moet nodig aan mijn boek werken, en ook dit stukje nog schrijven. Ex ligt met de meisjes op het strandje, een halve kilometer hiervandaan, lees ik nu. Vanaf deze bovenverdieping zou ik zowat naar ze kunnen zwaaien. Ik moet moeite doen om, u weet waar ik moeite voor moet doen. Ik wil mijn kleine ook graag zien namelijk. Dat lijfje voelen. Zíj kom...
7 juni, 2017 - /blog/1382/samuel-gaat-naar-de-antroposofische-dagopvang-een-liefdevol-nest.html
De kinderen, van verschillende leeftijden, met andere gebreken en behoeften, leven hun leventje tijdens hun uren in kinderdagcentrum Rozemarijn. Hun leidsters heten Esther, Margot, Sannah en Fiona. Ze zijn lief en geduldig. Als Samuel eens is gevallen, bellen ze op, zodat we niet schrikken van zijn buil. Welk schooltje zou passen bij Samuel, vroegen wij ons af nadat we hadden ontdekt dat zelfs onderwijs voor kinderen met een meervoudige beperking op een tyltyl- of mytylschool voor hem te h...
7 juni, 2017 - /blog/1383/barman.html
De barman vroeg waar ik me doorgaans ‘in het leven’ mee bezig hield. Met weinig interesse in mijn eigen leven mompelde ik wat en zei daarna: ‘Eigenlijk kun je dat geen werk noemen, natuurlijk.’ De vriendin vulde aan dat er vaak honden in ‘mijn werk’ voorkwamen. ‘Waar komen al die honden vandaan dan?’ vroeg de barman op een manier alsof hij vroeg: ‘Is er buitenaards leven?’ ‘Geen idee.’ Ik weet d...
12 juni, 2017 - /blog/1391/gevangene.html
'Kom jij maar eens mee mediteren,' had ze geschreven. Misschien wilde ze me vermoorden. Maar ik vond zo’n mailwisseling toch een omslachtige voorbereiding op een moord. Eenmaal binnen, kon ik niet meer terug. Mijn penvriendin had een grote sleutelbos in haar hand en zei: 'Welkom.' Ik vergezelde haar op haar ronde langs de cellen. We liepen door lange lege gangen waaraan: gesloten deuren, waarachter: een mens. Een mens. Een mens. Enz. De atmosfeer w...
13 juni, 2017 - /blog/1397/tokyo-expatwife-5-je-bent-in-japan-lul.html
Veel mensen willen afspreken. Dat geeft een dubbel gevoel. Ik vind het leuk bekenden te zien, maar wekelijks afspreken met Hollanders draagt niet bij aan het gevoel aan de andere kant van de wereld te zitten. Dagelijks contact met vrienden en familie is hier geen probleem. Dat is fijn, maar ook irritant: je bent nooit echt weg. Natuurlijk is het contact is een keuze; niemand dwingt me bereikbaar te zijn en mijn sociale media te checken. Maar de telefoon brandt in mijn handen, zelfs als hij...
15 juni, 2017 - /blog/1400/geluk.html
Mijn huisgenoot en ik zouden die avond de huur afdragen aan de huisbaas. Op tafel leegde ik mijn zakken en ook de huisgenoot kwam met een groot pak geld op de proppen. We keken ernaar, toen telden we het. Een paar minuten voor de afgesproken tijd schreef de huisbaas dat hij verhinderd was. Los van dat ik het, op een kleinzerige manier, onbehoorlijk vond om zo vlak van te voren af te zeggen, was het niet de eerste keer. Het bleek haast onmogelijk om met deze man af te spreken; al maanden pr...
16 juni, 2017 - /blog/1401/de-haard-en-de-salamander-voorpublicatie-fahrenheit-451-van-ray-bradbury.html
Het was een bijzonder genoegen om dingen opgegeten te zien worden, om ze verkoold te zien, en veranderd. Met de koperen spuitkop in zijn handen, de reusachtige python die zijn giftige kerosine op de wereld spuwde, dreunde het bloed in zijn hoofd, en zijn handen waren de handen van een buitengewoon dirigent die alle symfonieen van het oplaaien en branden speelde om de fl arden en houtskolen ruines van de geschiedenis neer te halen. Met zijn symbolische helm, 451 genummerd, op zijn onverstoorbare...
19 juni, 2017 - /blog/1411/blauw-erik-jan-harmens-en-rick-de-leeuw.html
BLAUW mijn favoriete kleur is blauw lichaam aan een haak in de kou berijpt als de sprei bij mijn grootvader die te krent'rig voor een kachel op de logeerkamer het lichaam tolt alleen in het rond als ik 't duw met mijn schouder of mijn kont als straf, als het geen antwoord geeft op vragen of als opdoffer voor stille lege dagen waarin de levenden mij zo tergen in de tram de ontspanning die ik voel in het pak koffie ...