Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Theresa May

13 december, 2018 - /blog/2386/theresa-may.html

Mijn grootmoeder bezat eenzelfde soort begrip voor dubieuze mensen. Laatst zei iemand het nog: “Altijd probeerde ze ook nog het goede in de mens te zien hé? Ze had zelfs koffie kunnen drinken met Hitler. Toch?”  Dat goede proberen zien, en het persoonlijke oordeel parkeren, leek me waar, maar Hitler net een brug te ver. Toch wilde ik de ander niet vervelen met een te kleinburgerlijk opmerking als: ‘Nee, nee, daar zou ze geen koffie mee hebben gedronken hoor!’ Ik zweeg. ...

Ontroerend, het idee dat papa je altijd beschermt tegen het kwade

17 december, 2018 - /blog/2391/ontroerend-het-idee-dat-papa-je-altijd-beschermt-tegen-het-kwade.html

  “Ik ga bij papa wonen.” “Misschien moet je er een nachtje over slapen?” Ze denkt zelf dat een nachtje slapen nog te veel is. Het is zaak onmiddellijk te vertrekken. Ze zal haar fiets pakken en nu naar huis terugkeren.   “Maar het regent”, zeg ik. “Hoor je de regen op onze dakpannen tikken?” Ze is even stil. Ze luistert. Ze gaat rechtop zitten. Inderdaad. Het regent. Ze doet haar armen over elkaar. Helaas. Ze zal papa dan toch moeten...

Kikker (Jeroen Blankert)

19 december, 2018 - /blog/2392/kikker-jeroen-blankert.html

De lokroep van de Midden-Amerikaanse mannetjeskikkers is in de stad mooier, leuker en complexer dan die van hun soortgenoten die in de bossen wonen. Dat komt doordat het in het bos stiller en daardoor gevaarlijker is. Ze willen graag vouwtjes lokken met hun gekwaak, maar ze moeten voorzichtig zijn. Ook de woudreiger staat op de loer, dus zodra zo'n dier daar een dikke keel opzet en, bij wijze van spreken, hoog van de toren gaat blazen, dan komt direct die smerige roofvogel aangevlogen en die vr...

Pop en literatuur (42): Derek & the Dominos en Nezami

18 december, 2018 - /blog/2394/pop-en-literatuur-42-derek-the-dominos-en-nezami.html

In 1992 bracht Eric Clapton een unplugged versie van zijn eerdere hit ‘Layla’ uit. Het werd een groot succes in Nederland, maar ik kan er tot op de dag van vandaag niet naar luisteren. Het kabbelende melodietje, het ongeïnspireerde getokkel, de gezapige zangpartij… het is alsof je een bejaardensociëteit binnen bent gelopen. Nog steeds vraag ik me af wat Clapton bezield heeft om zijn meesterwerk uit de zeventiger jaren toe te takelen tot een of andere licht-verteerbare ontbijtv...

Ik heb geleefd #6. Had Wim (61) een wensenlijst, dan zou daarop ‘niet ziek zijn’ staan

18 december, 2018 - /blog/2395/ik-heb-geleefd-6-had-wim-61-een-wensenlijst-dan-zou-daarop-niet-ziek-zijn-staan.html

  Wim Pruim (61) kromt zijn rug en trekt zijn trui omhoog. ,,Kun je hem zien?’’ Tussen zijn schouderbladen prijkt een tatoeage. Het is de naam van zijn vrouw Froukje in Chinese tekens. Op zijn onderarm staan de kleinkinderen, de vijfde paste er nog net bij. Zijn familie komt op één in zijn leven. ,,Daar ben ik het meest trots op. Dat we het goed hebben gedaan, mijn vrouw en ik.’’ Zijn eerste tatoeage herinnert hij zich nog goed. Het was een opwelli...

Euthanasie

20 december, 2018 - /blog/2396/euthanasie.html

Jaren geleden sprak ik hier met mijn eerste liefde over. Ze is inmiddels anesthesist én kritisch tegenover dit onnodig rekken van levens. Haast op het ziekelijke af, gaf ze haar eigen levenskwaliteit constant cijfers. Wellicht was het beroepsdeformatie en hoorde het bij de numerieke, wiskundige kijk op het leven van een anesthesist. Ze zei: ‘Soms loop ik door de gang en dan gaat mijn pieper en dan is mijn leven maar een drie waard. Want ik loop dan naar een bejaarde toe en hou hem of ha...

Berichten uit de Biotoop: Donkere dagen

21 december, 2018 - /blog/2397/berichten-uit-de-biotoop-donkere-dagen.html

Johannes, mijn overbuurman, is componist. Zijn vrouw is echtscheidingsadvocate. Samen hebben zij twee schattige dochtertjes. Soms klinken er elektronische ritmes vanuit hun ruimte, Johannes werkt dan aan muziek voor een optreden. Hij draait zijn werk als DJ in duistere zaaltjes. Soms ook hoor ik op een piano rammen, dat zijn de dochtertjes, vermoed ik. Vorig jaar hing Johannes in onze gezamenlijke gang kerstlichtjes op die om beurten knipperden in de kleuren rood, geel, groen en blauw. ...

Vergeving

24 december, 2018 - /blog/2398/vergeving.html

Ik heb mezelf leren kennen als een zeer vergevingsgezind type. Iemand die niet erg lang boos of wrokkig blijft. Iemand die soepel over haar eigen schaduw springt. Was iedereen maar zo grootmoedig als ik, dan zag de wereld er een heel stuk beter uit. Als je vroeger met zo’n verhaal bij mij was aangekomen, zou ik heel wat anders zeggen. Wie mijn vertrouwen schaadt, vergeef ik dat nooit – maar dan ook nooit - meer. Dan is het einde verhaal. Klaar. Uit.  Af. Zo ben ik. Maar zo ie...

Kerst in Suriname

25 december, 2018 - /blog/2400/kerst-in-suriname.html

Kerstmis in Suriname Chris Polanen   Als kind in Suriname geloofde ik dat mijn opa's geest terugkeerde om afscheid te nemen van mijn oma en dat je 's nachts een jonggestorven bruid op straat tegen kon komen of de geest van een lang geleden vermoorde gouverneur op een wit paard. En als je pech had, de echt gevaarlijke: de yorka's, leba's en bakru's. Een ontmoeting met een van hen kon je dood betekenen, dat wist iedereen.   Ik geloofde, net als veel Suriname...

Toetsenbordweg

21 december, 2018 - /blog/2401/toetsenbordweg.html

  Toen we terug in Amsterdam kwamen hebben we een auto gekocht. Een fijne, normale gezinsauto, bij een garage in Hoofddorp. Toen ik bij de garage wegreed ontdekte ik dat de autoradio slechts twee functies had: Hij kon op Skyradio en hij kon uit. Ik beet op mijn stuur. Het werd een lange rit, en thuis bestelde ik meteen een nieuwe radio. Die paste niet, en ik ontdekte de listige wereld van de moderne autoradio. Er is geen universeel formaat meer. Je kan wel elke radio passend maken voo...

« 1 ... 93 94 95 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: