Zoeken
Berichten uit de Biotoop: Koningin

26 oktober, 2018 - /blog/2321/berichten-uit-de-biotoop-koningin.html

  Vanaf de houten tuinbank waarop ik sta, heb ik uitzicht op de grote groep kinderen. De meesten lijken me tussen de acht en tien jaar. Een paar lange slungels moeten ouder zijn. En de kleintjes, aan de hand van een ouder broertje of zusje, zijn duidelijk jonger. Tussen al die kinderen staat een meisje met bijzonder korte armen, het lijkt bijna alsof haar handen als vleugels uit haar schouders groeien. Ik wend mijn blik af en hoop dat ze niet heeft gemerkt dat ik schrok. Ik bloos. Hoe...


Toetsenbordweg

21 december, 2018 - /blog/2401/toetsenbordweg.html

  Toen we terug in Amsterdam kwamen hebben we een auto gekocht. Een fijne, normale gezinsauto, bij een garage in Hoofddorp. Toen ik bij de garage wegreed ontdekte ik dat de autoradio slechts twee functies had: Hij kon op Skyradio en hij kon uit. Ik beet op mijn stuur. Het werd een lange rit, en thuis bestelde ik meteen een nieuwe radio. Die paste niet, en ik ontdekte de listige wereld van de moderne autoradio. Er is geen universeel formaat meer. Je kan wel elke radio passend maken voo...


Voorpublicatie 'Tropenbruid' van Susan Smit

28 januari, 2020 - /blog/2916/voorpublicatie-tropenbruid-van-susan-smit.html

  5 Iemand op de kaaimuur riep keer op keer ‘Anna Francken, Anna Francken!’ en het duurde even voor ze besefte dat zij dat was. Haar achternaam Prinsenhoek was verdwenen en het voelde alsof ze de baby op de hoek van de Prinsengracht en de Oude Looiersstraat nu eigenhandig achterliet.     Ze liep op de roepende man af, een Javaan gekleed in een wit linnen jasje zonder kraag zoals ze die op de boot vaker gezien had. Toen ze voor hem stond, maakte hij een s...


Tokyo Expatwife #7: Kinderen

10 juli, 2017 - /blog/1447/tokyo-expatwife-7-kinderen.html

Inmiddels kijk ik er naar uit. Dat is omdat de kinderen nu al ruim twee weken vakantie hebben. Er is geen opvang, summerschool is niet te betalen, en alle vriendjes van school zijn op vakantie, of nog niet echt vriendjes. Er is enkel papa. Begrijp me niet verkeerd, ik heb hele leuke kindjes, en we doen leuke dingen in deze fantastische stad, maar vijf hele dagen alleen met twee kinderen is nogal veel. Soms halen ze het bloed onder mijn nagels vandaan. Dan erger ik me aan alles. De eve...


Tokyo Expatwife #8: Mijn huisbaas en een skatepark

20 juli, 2017 - /blog/1473/tokyo-expatwife-8-mijn-huisbaas-en-een-skatepark.html

Ik had, een dag eerder, een gek klein skateboardparkje gevonden. Het was ruim anderhalf uur reizen. Vanuit de metro verbaasde ik me weer eens over deze eindeloze stad. Na drie overstappen bevond ik me op Soka-station, een klein stationnetje in een nietszeggend buurtje. Vanuit hier was het nog een kwartier skaten, en langzaam veranderden de huizen en winkels in loodsen en een enkele verlaten convenientstore. Er waren geen lantaarnpalen meer. Van sommige loodsen stonden enorme schuifdeuren ope...


Tokyo Expatwife #9: Thuis

25 augustus, 2017 - /blog/1523/tokyo-expatwife-9-thuis.html

We hebben de familie gezien en beleefd, de kat geaaid, vrienden vastgehouden, hongerig en dronken door de stad gezworven en ons gelaafd aan het Hollandse landschap. Met name langs de snelweg tussen Lelystad en Emmeloord. Daar is het plat en ramvol met windmolens. Het groen is overdadig en komt in zoveel tinten dat onze taal er tekortschiet. Het menselijk oog schijnt een miniem nuanceverschil in groen direct op te merken, in tegenstelling tot bij andere kleuren. Ik vraag me af hoeveel nuances vo...


Tokyo Expatwife #10: De kapper

31 augustus, 2017 - /blog/1544/tokyo-expatwife-10-de-kapper.html

Voor hij gaat knippen haalt de kapper een warm wit handdoekje uit een soort oventje middenin de zaak, die overigens mintgroene muren heeft met een lambrisering van witte kiezelsteentjes van ongeveer anderhalve meter hoog. De handdoek gaat om mijn hoofd, ook over mijn ogen. Bij deze kapper staat elke handeling in dienst van het comfort van de klant. Ik voel me uiterst comfortabel. Na de warme handdoek op mijn hoofd gaat er eentje om mijn nek. Als een koele sjaal. Zodat het schort niet sn...


Tokyo Expatwife #11: Oorlog

22 september, 2017 - /blog/1578/tokyo-expatwife-11-oorlog.html

Onlangs ging ik op een zondag met mijn gezin zwemmen op de Nederlandse ambassade. De ambassade heeft een grote lap grond en bevindt zich in het hartje van Roppongi, met uitzicht op de Tokyo Tower. Er is een enorm zwembad waar je, in tegenstelling tot in de rest van Japan, wel gewoon met tatoeages mag zwemmen. Mensen vinden tatoeages hier vies en onfatsoenlijk, en dat heeft alles met de Yakuza te maken: de Japanse maffia. Hoe dan ook, ik heb een vriend die op de ambassade werkt met kin...


Tokyo Expatwife #12: Taal

21 december, 2017 - /blog/1812/tokyo-expatwife-12-taal.html

Maar dat is nu dus afgelopen. Bij mijn laatste les kreeg ik een Fuyu-Gaki, een kaki, uit de streek waar zij vandaan kwam. Het stuk fruit was zo groot als een handbal, mierzoet en zijdezacht. De herfst is hét seizoen van de Fuyu-Gaki, tevens de nationale vrucht van Japan. Ik gaf haar een knijpflesje Karvan Cevitam-aanmaaklimonade. Ze leek er blij mee. Mijn Japans is echter nog steeds abominabel, en via een schoolmoeder leerde ik dat er vanuit mijn stadsdeel Shibuya ook cursussen worden geg...


Lees een fragment uit 'Het verbrande huis' van Bodil de la Parra

17 juni, 2020 - /blog/3096/lees-een-fragment-uit-het-verbrande-huis-van-bodil-de-la-parra.html

Witte pier 1974 Op mijn tiende verjaardag mag ik tien kinderen uitnodigen. Ik heb een selectie gemaakt van vriendjes en vriendinnetjes, de leukste kinderen zijn overgebleven. Tot nu toe had ik mijn verjaardagen thuis gevierd en gingen we zaklopen, aardappels stempelen of, heel avontuurlijk, een speurtocht houden in de buurt, maar dit jaar is het tijd voor iets unieks. Mijn vader heeft bedacht om naar Schiphol te gaan en daar de vliegtuigen te bekijken. Het komt daarbij goed uit ...


« 1 ... 3 4 5 6 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: