8 juli, 2020 - /blog/3115/kracht.html
De circuit-oefening met de bal van acht kilo lukte niet. ‘Je staat erbij als een plumpudding,’ zei de trainster. ‘Ben jij nooit boos ofzo?’ ‘Heus wel.’ ‘Maak je kwaad op iemand,’ zei ze. ‘Dan gaat het beter.’ Ik maakte me kwaad op iemand. Maar toch kwam die bal van acht kilo niet boven mijn hoofd uit. ‘Je hangt ook helemaal scheef.’ De trainster deed voor hoe ik erbij stond. Dat zag eruit als sl...
15 juli, 2020 - /blog/3121/wijde-wereld.html
Ik zal nooit een kattenvrouwtje worden, dacht ik. Want wij hadden vroeger een hond. Eenmaal een hondenmens altijd een hondenmens. Nu wandel ik hier in de ochtend met mijn babykatertje aan een lange riem door mijn buurt in Amsterdam-Noord. De kitten komt al naar mij toegerend zodra ik de riem pak. Hij wacht op de mat totdat we samen de voordeur uitgaan. De wijde wereld in. Ik met het slaapzand nog in mijn ogen. Nu sta ik hier kalm te wachten tot mijn katertje onder een geparkeerde...
22 juli, 2020 - /blog/3124/dit-is-de-inleiding-bij-maar-waar-kom-je-echt-vandaan-van-robert-vuijsje-gesprekken-over-afkomst-met-100-landgenoten.html
* De autochtone Nederlanders die zich sinds kort afvragen waarom ze ineens wit moeten worden genoemd terwijl ze toch gewoon blank waren. De jonge Nederlandse Marokkanen die niet alleen rekening moeten houden met het meedogenloze oordeel van de Hollanders, maar ook van wat zogenaamd hun eigen mensen zouden zijn. De inwoners van Brabant of Friesland die zich helemaal geen Hollanders voelen, maar wel zo worden genoemd omdat het een handige aanduiding is voor autochtone N...
29 juli, 2020 - /blog/3129/ontmoeting.html
Ik ging de kinderen van M ontmoeten. We kennen elkaar al anderhalf jaar, maar zijn kinderen zag ik nooit. Hij de mijne ook niet. Dat hoefde ook niet. Geen interventies in onze gezinnen. Tot het een dingetje werd. We begonnen gespleten levens te leiden. Het werd een beetje raar om elkaars kinderen, waar we toch het meest van onze tijd mee doorbrachten, nooit in levende lijve gezien te hebben. En waarom niet? Ik was speciaal met mijn katertje naar zijn stad afgereisd. Ter afleidi...
5 augustus, 2020 - /blog/3134/vakantie.html
Op onze veranda zit ik, in een luie stoel, met een glas gekoelde wijn in mijn hand, toe te kijken hoe een bejaard stel hun trekkerstent opzet. Pal voor ons. Pal in de wind ook. Hun haar tekent absurd wit af tegen het donkergrijze wolkendek. Ze dragen allebei een regenpak. Het zijn kille avonden op het Waddeneiland. Daar hebben de meisjes en ik totaal geen last van. We schamen ons wel steeds een beetje als wij over het veldje naar de Safaritent dartelen, die een onevenredig groo...
12 augustus, 2020 - /blog/3139/vlucht.html
‘Dag Vluchteling!’ schrijft mijn moeder me. Maar ook: ‘Je leeft maar één keer.’ Na een dikke week alleen thuis te zitten schrijven, vlieg ik morgen ineens – hop – weg. Is dat nou gewoon een leuk, plotseling plan? Of toch een ordinaire vlucht? Mijn hele leven vertoon ik al vluchtgedrag. Zo erg was mijn jeugd in Heijen niet, maar er moest vroeger door mij wel maniakaal gelezen worden om de dagen door te komen. Ik was dat kind dat met haar ouders op vakantie gin...
13 augustus, 2020 - /blog/3141/voorpublicatie-de-boot-in-de-avond.html
3 Lentewinter De lucht was vol natte sneeuwvlokken, maar dat gaf niets. Alles was zoals het moest zijn, het was een mooie avond. Er stond een groepje huizen bij elkaar, zonder dat je het een stadje kon noemen. De huizen waren er in de loop der tijd neergezet, zonder overkoepelend plan, daarom waren er een heleboel onverwachte steegjes en hoekjes. Hier joeg nu de sneeuw overheen. In de nauwe hoekjes ontmoette de mil...
19 augustus, 2020 - /blog/3142/ineens.html
Ineens was ik dus een paar dagen overgekomen. Van het ene op het andere moment reed ik in een gezinsauto door Toscane met drie kinderen op de achterbank in plaats van twee. Die lage zon. Die cipressen in het heuvelachtige landschap. We waren op weg naar Siena om een hapje te eten. De afspeellijst 'Italiësongs' klonk door de speakers. De kinderen knikkebolden. Mijn blote voeten lagen op het dashboard. Omdat ik geen rijbewijs heb, was het jaren geleden dat ik in de ...
15 september, 2020 - /blog/3158/territoriumdrift.html
Zo’n dag waarin het katertje voor de derde keer in een week mijn dekbed onder heeft gepist en ik spijt heb dat ik hem heb aangeschaft. Mijn andere dekbed hangt nog over een deur te drogen. Vol klonten dons. Waarin mijn vijftienjarige begint te snotteren en we zeker vier volle dagen thuisquarantaine in het vooruitzicht hebben. Al durf ik er gif op in te nemen dat ze gewoon verkouden is. Zoals iedereen om ons heen uiteindelijk gewoon verkouden bleek te zijn. ‘Zullen we d...
18 september, 2020 - /blog/3163/hoe-kwam-confrontaties-de-debuutroman-van-simone-atangana-bekono-tot-stand.html
* Mijn moeder verhuisde in de hete zomer van 2018 van het Brabantse dorp waar mijn twee zussen en ik opgegroeid zijn naar de Randstad. Het ruime twee-onder-één-kapshuis waar mijn ouders mijn zussen en mij hadden opgevoed werd verruild voor een appartement in Rijswijk, in de buurt van de zee, ver van haar inmiddels studerende en werkende kinderen. Ik onderbrak mijn worstelingen met allerlei losse flarden tekst voor een autobiografische roman en reisde naar Midden-Brabant af, w...