28 maart, 2018 - /blog/2010/op-de-ipad-werkt-samuel-als-een-diskjockey-die-zijn-set-bij-elkaar-aan-het-sprokkelen-is.html
We hadden Samuel geleerd op de iPad naar filmpjes te kijken, met een koptelefoon op. Dat was handig voor in het vliegtuig naar een vakantieadres, het was fijn toen hij te vroeg wakker was en zich niets aantrok van de jetlag, en ook in de droevige tijd rond de dood van opa, toen de hele dag vrolijkheid van zijn verzameling dvd'tjes ongepast was. Hoe hij het doet, doet hij het, maar eindeloos tikt dat rechterwijsvingertje op het glas van het apparaat. Teletubb...
5 april, 2020 - /blog/3013/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-7.html
Dit is de zevende brief. Lees hier nummer zes. Mick, Ik heb iets ontdekt, een bug in het systeem, de naald in de fikkende hooiberg die we nu de wereld noemen. Een manier waarop we uit dit hele akkefietje nog een slaatje kunnen slaan, want dat doen anderen ook. Dus. Ik zat afgelopen week naar buiten te staren naar het fietsenrek voor onze deur. Hoe langer ik ernaar keek, hoe meer een van de fietsen leek te verdwijnen. Niet letterlijk, maar hij leek van vorm te veranderen. ...
24 april, 2020 - /blog/3049/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-13.html
Dit is de dertiende brief. Lees nummer twaalf hier . Mick, Ik kan niet ontkennen dat ik het even een geruststellende gedachte heb gevonden dat ook een zondagskind als jij weleens een klap van de molenwiek des levens kan krijgen, maar daar voelde ik me meteen schuldig over. Je had je portie tegenwind voor de komende tien jaar natuurlijk eigenlijk al gehad toen je vrouw borstkanker kreeg. Ik vind het heel fijn voor je dat je je lethargische zelf nu hebt wet...
22 oktober, 2020 - /blog/3189/afwachten.html
Om niet van verveling de gordijnen in te klimmen sloot ik een verstofte buizenradio aan die al bij het grofvuil stond. Er kwam geen verstaanbaar woord uit, maar Italiaans, Spaans en Turks. Het was een wereldradio. Het luidsprekertje kraakte alsof ‘Radio Oranje’ ieder moment kon aanvangen: ‘In de eerste plaats wil ik met u allen in diepe ontroering het Vaderland gedenken dat zo zwaar getroffen is.’ De grootste gelijkenis met de huidige crisis leek me dat ...
3 juli, 2018 - /blog/2160/jong-en-s-c-h-r-i-j-v-e-n-d-door-gina-hay.html
* Het is een eigenaardig gedoe, dat schrijven. Ik ben altijd een lezer geweest. Maar toen ik na tien jaar leven voor het eerst een Engels boek las, klikte er iets. Niet zomaar wat, maar alles. Ik verslond boeken, las op mijn tiende Oscar Wilde en Shakespeare (zonder er al te veel van te begrijpen), op mijn twaalfde sciencefiction zoals die van Orson Scott Card en Phillip K. Dick, richting mijn vijftiende absurdistische boeken, vooral werk van Haruki Murakami en Kurt Vonnegut. Inmiddel...
7 maart, 2019 - /blog/2513/wettig-en-overtuigend-bewezen-3-graag-de-volgende-keer-gewoon-afrekenen.html
In de zomer oogst Deyan, een Bulgaar met een enorme snor, bloemkolen op Noord-Hollandse velden. Hij spaart dan wat geld voor de sobere maanden erna. Tot de volgende zomer is hij afhankelijk van losse klussen, maar nu is hij alweer een paar maanden werkloos. Zonder uitkering. Vandaag, donderdag 24 januari, moet hij zich verantwoorden voor de Rechtbank Alkmaar. “Garnalen bij de DekaMarkt," leest de politierechter voor uit een proces-verbaal van 17 november 2018. “En een pakje batter...
10 januari, 2019 - /blog/2412/vlaggetje.html
Een doorgaans vrolijk kind, van een jaar of 6, op de school waar mijn moeder werkt barstte voor het eerst in tranen uit. Hij had een vlaggetje dat bij een traktatie had gezeten verloren. Mijn moeder vertelde: ‘Het was een prulletje maar o zo belangrijk voor hem… Ik had met hem te doen.’ Ieder probleem is een probleem, en het ongeluk rangschikken is onverstandig. Ze nam de jongen dan ook aan de hand en zocht de hele school door, zette papierbakken op de kop, haalde het alarm van de gy...
22 februari, 2017 - /blog/1122/samuel-heeft-ons-naar-een-nieuwe-wereld-geleid.html
Dan is het tijd voor de rituelen. Jas uit. Zijn schooltas moet open. Hij wil per se in de broodtrommel kijken. Als het boterhamzakje er nog in zit, moet dat in de afvalbak. Tas dicht, tas op de stoel. Altijd op dezelfde stoel, met de sluiting van de rits aan de goede kant. Samuel zit altijd op dezelfde plek, in het hoekje van de bank. Met eten, het bordje pap 's ochtends en het toetje in de avond, hebben we hem aangeleerd in de leren stoel voor de tv te zitten, want daarop is geknoei niet metee...
16 mei, 2017 - /blog/1344/tokyo-expatwife-2-dad.html
'DAD' De eerste anderhalve week hier hadden we niks. We kwamen aan in een leeg huis zonder meubels en zonder internet. Op de dag dat we ons huis betrokken werden er futons met dekbedden bezorgd. Een futon is een dikke deken die hier als matras gebruikt wordt. We hadden bedacht dat we meteen naar een Ikea zouden gaan om een bed voor de kinderen te halen, en een eettafel en een bank. Een container met ons bed en andere meubels was onderweg per schip. Die is overigens nog steeds...
15 februari, 2017 - /blog/1100/het-moeilijkst-is-de-botheid-van-professionals.html
We hebben altijd gedacht: Samuel is ons overkomen, met al zijn handicaps. Laten we aardig zijn voor elkaar. Voor hem. En het ging allemaal geleidelijk bovendien. Allengs werd meer duidelijk over zijn mogelijkheden en vooral over de onmogelijkheden. We groeiden met zijn beperkingen mee. Bernique heeft wel intens gehuild toen Samuel vanuit het niets, kort na elkaar, drie epileptische aanvallen kreeg toen ik bij het WK voetbal in Brazilië was. Ze dacht even dat hij ons zou ontglippen, terwij...