16 augustus, 2017 - /blog/1513/dat-kleine-kereltje-dat-zijn-grote-behoeftige-broer-tegen-de-berg-opduwt.html
Als dat het spectaculairst is wat er gebeurt, valt het alleszins mee. Vakantie dus, eerst een week in Limburg. Die tijd werpt nieuw licht op de verhoudingen binnen de familie. Intensief samenleven, oog krijgen voor details die normaliter in het drukke dagelijkse leven verstopt blijven achter vluchtigheid. We zien nu goed dat ook Samuel verandert, al blijft hij dan in heel veel dezelfde, behoeftige jongen. Hij accepteert meer door de jaren heen, ondanks zijn verzengende autisme. Het hard...
4 oktober, 2017 - /blog/1608/geen-lego-voor-samuel-maar-ouderwetse-apparaatjes-die-geluid-maken.html
Samuel heeft zelfs geen knuffels. Nooit gehad. Nooit gewild. David had 'aap' en 'Bouter'. Aap had hij geërfd van zijn moeder, Bouter was de pop van David de Kabouter, waarvoor Bernique op een gegeven moment zelfs een nieuwe baard heeft gebreid, zo kaalgeplukt was die. Joshua ligt in een zee van knuffels. Het is een raadsel dat hij er zelf nog bij past. Maar Samuel? Geen knuffels, nauwelijks speelgoed. Hij houdt niet eens van cadeautjes. Joshua mag meestal zijn pakjes openm...
25 oktober, 2017 - /blog/1676/wat-een-heerlijk-ongecompliceerd-ventje-is-hij-toch.html
Samuel heeft geen woorden. Hij heeft geen woorden nodig. Minuutje genieten. Ik kijk naar het filmpje in de kleedkamer van Terrasvogels, vlak na onze zaterdagse wedstrijd, waarin ik een nogal puberaal verbaal ruzietje heb uitgevochten met onze spits. Geestdodende drift. De aanvoerder vraagt zich tijdens de rust af waarom mannen van rond de 50 zo doen. Ja, dat vraag ik me ook af, net zoals ik me een dag later afvraag waarom Max Verstappen een jurylid in de Formule I in zijn emotie een mongool noe...
24 november, 2017 - /blog/1761/mammoethart.html
Ineens zwaaide de deur open en marcheerde er een kerstman naar binnen. Er slofte een oude hond achter hem aan. ‘Hoi, ik ben Cor.’ Zijn stem klonk onverschrokken. De man stak zijn hand uit. ‘Kom jij hier wonen?’ ‘Ja,’ zei ik en schudde zijn knuist. Cor wees naar de halve muur. ‘Die moet zeker weg?’ De hond was de ruimte ingelopen en snuffelde rond. Ik knikte en Cor liep naar de muur. Hij draaide zijn schouder in, en voor ik goed en wel besefte wat er gebeurde,...
29 november, 2017 - /blog/1772/dat-is-wel-superleuk-aan-samuel-dat-hij-altijd-verliefd-blijft-op-ons-op-zijn-manier-dan.html
Toch is juist Sinterklaas een feest dat ons weleens opscheept met gevoelens van droefenis, omdat Sinterklaas een jaarlijkse mijlpaal van zijn beperkingen is. Nooit voelde Samuel, de onwetende, de voorpret, de vreugde, de angst voor Zwarte Piet desnoods. Nooit maakte hij een verlanglijstje, nooit vroeg hij dreinerig wanneer hij zijn schoen mocht zetten. En wij als ouders komen zo vaak bij hetzelfde cadeautje uit. Ook wij zijn onwetenden. Samuel groeit niet mee naar de spelcomputer of de nie...
28 juni, 2019 - /blog/2702/een-hondenleven.html
Ik ben een week weggeweest. Op de gang kom ik mijn buurvrouw Margriet tegen, ze buigt voorover en rommelt op een plank in haar gangkast. Om haar heen staan wel vijfentwintig paar schoenen. Ik blijf staan, kijk naar alle hoge hakken in maatje 35. ‘Hoe is het? Is er nog iets gebeurd toen wij er niet waren?’ Margriet komt overeind, slaat haar handen aan elkaar af en blaast een lok uit haar gezicht. ‘Weet je al dat Ambertje dood is? We hebben haar begraven. Dat was echt heel on...
3 maart, 2020 - /blog/2958/pop-en-literatuur-88-the-alan-parsons-project-en-edgar-allan-poe.html
Het concept-album Tales of Mysteries and Imagination (1976) van The Alan Parsons Project is gebaseerd op de verhalen en gedichten van Edgar Allan Poe. Het is het debuut van Parsons c.s. en meteen een blauwdruk voor wat zal volgen: ambitieuze concept-albums waarop regelmatig de hulp wordt ingeroepen van gastmuzikanten en -vocalisten. Het derde nummer van de plaat is ‘The Tell-Tale Heart’ en is gebaseerd op het gelijknamige verhaal van Poe. Een beroemd verhaal, d...
10 mei, 2017 - /blog/1332/communiceren-met-samuel-dagindeling-in-pictogrammen.html
Communiceren met Samuel is lastig. Hij praat niet. Gebarentaal? Zijn we weleens mee begonnen toen hij heel jong was, maar we wisten niet hoe ver zijn potentiële praatjes reikten en we misten geduld. Zijn allesomvattende gebaar is 'klaar', met twee armen breeduit zwaaiend. Nogal dwingend. Verder: als hij met zijn wijsvinger op de handpalm tikt, weet Bernique dat ze wordt geacht mee te zingen. Alleen zij. Mij zegt het niets. Zowel bij de dagbesteding als thuis hangt sinds een paar j...
7 juni, 2017 - /blog/1382/samuel-gaat-naar-de-antroposofische-dagopvang-een-liefdevol-nest.html
De kinderen, van verschillende leeftijden, met andere gebreken en behoeften, leven hun leventje tijdens hun uren in kinderdagcentrum Rozemarijn. Hun leidsters heten Esther, Margot, Sannah en Fiona. Ze zijn lief en geduldig. Als Samuel eens is gevallen, bellen ze op, zodat we niet schrikken van zijn buil. Welk schooltje zou passen bij Samuel, vroegen wij ons af nadat we hadden ontdekt dat zelfs onderwijs voor kinderen met een meervoudige beperking op een tyltyl- of mytylschool voor hem te h...
26 juli, 2017 - /blog/1480/de-verscheidenheid-in-rapporten-in-huis-is-groot.html
Geen cijfers. Geen goed, voldoende of slecht. Gewoon een lief verhaaltje. De leidsters van kinderdagcentrum Rozemarijn beginnen zo, op zijn jaarafsluiter met vrolijke foto: 'Al heel wat jaren maak jij dankbaar gebruik van picto's. Ze helpen jou om de dag vorm te geven en geven jou een stem als je wilt vragen om een activiteit.' Hij wijst de pictogrammen aan in de klas. Ja, de verscheidenheid in huis is groot. Net als al die andere ouders waren we vervuld van trots toen David tw...