Zoeken
Nieuws 1028 Blog 1028
Jachtgeweer

9 november, 2017 - /blog/1717/jachtgeweer.html

De komende twee maanden verblijf ik in de uiterwaarden van de Maas en de Waal. Deze plek is door God en al verlaten. Ik ben al blij met een kat en wat kippen als teken van leven. Snel zal het moment aanbreken dat ik tegen ze begin te spreken. Of dat iets is om naar uit te zien, betwijfel ik zeer.    Laatst kocht ik een boek van Gustave Flaubert. Er stond een woordenlijst achterin met zijn interpretaties van woorden.  Bij Platteland  stond er ongeveer: 'Heb al...

Cadeautje

10 november, 2017 - /blog/1721/cadeautje.html

Nu is het volgend jaar. Vanochtend ben ik om half zes opgestaan. Mijn man heeft tegenwoordig een baan waarvoor hij akelig vroeg op moet. Meestal draai ik me dan nog een keer om, maar deze ochtend dus niet. Ik sta op een stoel in mijn nachtpon voor de voordeur van Nikki en De Viking. Met duct tape plak ik de slingers vast. Wanneer ze hangen, kruip ik weer in bed. In de stilte van de vroege ochtend hoor ik een vreemd gepuf, dat soms ook weer stopt. De meeste geluiden van mijn buren ken ik wel, ma...

Wat is er precies zo gevaarlijk aan openhartigheid? (Je gaat er in elk geval niet dood aan)

20 november, 2017 - /blog/1748/wat-is-er-precies-zo-gevaarlijk-aan-openhartigheid-je-gaat-er-in-elk-geval-niet-dood-aan.html

“Ze kent me natúúrlijk niet”, zei ik iets te snel. Alsof het een schande zou zijn me wel te kennen. Want natuurlijk ken je me ook wel als je deze columns leest. Nou én? Het lijkt er soms op alsof dat uit den boze is. We moeten ons in het leven vooral niet laten kennen, dat heb ik zelf ook lang gedacht. Want anders…ja, wat anders? Wat gebeurt er als we ons laten kennen? Te vergaande openhartigheid  De journaliste voegde eraan toe dat haar vriendin mij soms tegen mezelf ...

Bazel

23 november, 2017 - /blog/1755/bazel.html

  In de zomer dat het uitkwam dat mijn vader een minnares had, gingen we samen naar Bazel. Ik denk dat hij zijn excuses wilde aanbieden voor de verstoring van onze gezinssituatie. Het was óók een soort escapisme, maar dan ten gevolge van romantiek. Hem vergeven lukte destijds zonder moeite; je kunt je ouders niet te lang iets kwalijk nemen. Mijn vader en ik bezochten in Bazel een grote overzichtstentoonstelling van de schilder Jean-Michel Basquiat, van wie op dat moment idolaat...

Vrij

23 november, 2017 - /blog/1757/vrij.html

’s Avonds donderde je in een droomloze slaap, steeds vlakker werd alles, als een geëgaliseerd perceel. Als iemand zei: “Moet je nou toch eens horen,” hoorde je alleen maar ruis.   En toen gebeurde het, je wilde iets zinvols doen, je ging de schuur opruimen. Nadat je alle lege Zalando-dozen had geplet viel je oog op een rode Dirk-tas, die feller dan anders leek op te lichten tussen het oud papier en de lege flessen. Er lagen boeken in, je nam ze in je hand, elk omslag riep her...

Mammoethart

24 november, 2017 - /blog/1761/mammoethart.html

Ineens zwaaide de deur open en marcheerde er een kerstman naar binnen. Er slofte een oude hond achter hem aan. ‘Hoi, ik ben Cor.’ Zijn stem klonk onverschrokken. De man stak zijn hand uit. ‘Kom jij hier wonen?’ ‘Ja,’ zei ik en schudde zijn knuist. Cor wees naar de halve muur. ‘Die moet zeker weg?’ De hond was de ruimte ingelopen en snuffelde rond. Ik knikte en Cor liep naar de muur. Hij draaide zijn schouder in, en voor ik goed en wel besefte wat er gebeurde,...

De Walrus herzien

29 november, 2017 - /blog/1771/de-walrus-herzien.html

Het verhaal baseerde ik op mijn studententijd. De Walrus beschrijft het wel en wee van de jonge en onzekere studente Bibi en ‘de Walrus’, een drugsbaron van middelbare leeftijd. Hun relatie heeft het karakter van een eeuwigdurende affaire, hij leert haar te leven bij de dag. Dat doen ze ook: in restaurants bestelt hij alle gerechten van de kaart, het ontbijt bestaat uit champagne en aardbeien met slagroom. Hetzelfde verhaal. Maar nu opnieuw verteld en uitgediept. In een andere stru...

Met het kind | Ook mijn vader

1 december, 2017 - /blog/1779/met-het-kind-ook-mijn-vader.html

  Met het kind op wie ik pas gaan we naar het strand wij kletsen, het kind waggelt blijft voor ons staan in het zand kijkt scheel ineens geeft het op in een rechte straal, explosief en volumineus onze tienerlijven in bikini bedelvend ‘Pazuzu,’ stelt mijn vriendin lachen en walgen en zielig vinden het kan     Ook mijn vader kan woeden razen, tieren, vloeken rijzen, over...

'Ik ben overal heel stil, maar thuis zeg ik kankerwijf', vertelde de taxichauffeur

4 december, 2017 - /blog/1783/ik-ben-overal-heel-stil-maar-thuis-zeg-ik-kankerwijf-vertelde-de-taxichauffeur.html

  Mannen in crisis Toevallig las ik net het boek ‘Man o man’ dat Nathan Vos schreef naar aanleiding van de zelfdoding van zijn broer. Het gaat over mannen in crisis, hoe zij zich over het algemeen met hun sombere gevoelens geen raad weten. De tendens is dat mannen het idee hebben dat ze alles zelf moeten oplossen. Ze zoeken geen hulp. Tot het op een dag te laat is. Sterk naar voren komt dat de band met de eigen vader allesbepalend is. Pas als je je vader echt durft te kenne...

De toepasbaarheidsdoctrine

5 december, 2017 - /blog/1786/de-toepasbaarheidsdoctrine.html

De waaromvraag. Daar istie weer. Wat heeft dit voor zin? Waarom moet ik dit weten? Ik ben erop voorbereid. Bij de lerarenopleiding vertelden ze me dat ik deze vraag kon verwachten, vroeg of laat. Het werd vroeg. En het bleef niet bij één keer. Het is ook niet zo zeer de vraag die me dwars zit. Meer het beoogde antwoord erop: omdat je er later iets aan hebt. En dan moet je natuurlijk uit kunnen leggen wát je er precies aan hebt. Je moet je kunnen verantwoorden. Al geruime tijd ligt in ...

« 1 ... 89 90 91 ... 103 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: