16 augustus, 2017 - /blog/1513/dat-kleine-kereltje-dat-zijn-grote-behoeftige-broer-tegen-de-berg-opduwt.html
Als dat het spectaculairst is wat er gebeurt, valt het alleszins mee. Vakantie dus, eerst een week in Limburg. Die tijd werpt nieuw licht op de verhoudingen binnen de familie. Intensief samenleven, oog krijgen voor details die normaliter in het drukke dagelijkse leven verstopt blijven achter vluchtigheid. We zien nu goed dat ook Samuel verandert, al blijft hij dan in heel veel dezelfde, behoeftige jongen. Hij accepteert meer door de jaren heen, ondanks zijn verzengende autisme. Het hard...
4 oktober, 2017 - /blog/1608/geen-lego-voor-samuel-maar-ouderwetse-apparaatjes-die-geluid-maken.html
Samuel heeft zelfs geen knuffels. Nooit gehad. Nooit gewild. David had 'aap' en 'Bouter'. Aap had hij geërfd van zijn moeder, Bouter was de pop van David de Kabouter, waarvoor Bernique op een gegeven moment zelfs een nieuwe baard heeft gebreid, zo kaalgeplukt was die. Joshua ligt in een zee van knuffels. Het is een raadsel dat hij er zelf nog bij past. Maar Samuel? Geen knuffels, nauwelijks speelgoed. Hij houdt niet eens van cadeautjes. Joshua mag meestal zijn pakjes openm...
25 oktober, 2017 - /blog/1676/wat-een-heerlijk-ongecompliceerd-ventje-is-hij-toch.html
Samuel heeft geen woorden. Hij heeft geen woorden nodig. Minuutje genieten. Ik kijk naar het filmpje in de kleedkamer van Terrasvogels, vlak na onze zaterdagse wedstrijd, waarin ik een nogal puberaal verbaal ruzietje heb uitgevochten met onze spits. Geestdodende drift. De aanvoerder vraagt zich tijdens de rust af waarom mannen van rond de 50 zo doen. Ja, dat vraag ik me ook af, net zoals ik me een dag later afvraag waarom Max Verstappen een jurylid in de Formule I in zijn emotie een mongool noe...
24 november, 2017 - /blog/1761/mammoethart.html
Ineens zwaaide de deur open en marcheerde er een kerstman naar binnen. Er slofte een oude hond achter hem aan. ‘Hoi, ik ben Cor.’ Zijn stem klonk onverschrokken. De man stak zijn hand uit. ‘Kom jij hier wonen?’ ‘Ja,’ zei ik en schudde zijn knuist. Cor wees naar de halve muur. ‘Die moet zeker weg?’ De hond was de ruimte ingelopen en snuffelde rond. Ik knikte en Cor liep naar de muur. Hij draaide zijn schouder in, en voor ik goed en wel besefte wat er gebeurde,...
29 november, 2017 - /blog/1772/dat-is-wel-superleuk-aan-samuel-dat-hij-altijd-verliefd-blijft-op-ons-op-zijn-manier-dan.html
Toch is juist Sinterklaas een feest dat ons weleens opscheept met gevoelens van droefenis, omdat Sinterklaas een jaarlijkse mijlpaal van zijn beperkingen is. Nooit voelde Samuel, de onwetende, de voorpret, de vreugde, de angst voor Zwarte Piet desnoods. Nooit maakte hij een verlanglijstje, nooit vroeg hij dreinerig wanneer hij zijn schoen mocht zetten. En wij als ouders komen zo vaak bij hetzelfde cadeautje uit. Ook wij zijn onwetenden. Samuel groeit niet mee naar de spelcomputer of de nie...
26 april, 2016 - /blog/530/nog-4.html
Haar roze machinegeweer, zelf versierd met diamantjes en stickers van Beyoncé, losjes over haar schouder. Ze heeft deze gekozen omwille van een dubbele magazijnhouder In de ene zitten 452 kogels, in de andere zakdoekjes, pillen en haar portefeuille. Niemand draagt nog handtassen sinds de zestiende feministische golf zoveel jaren geleden. Veroorzaakt toen politici beweerden dat handtassen crimineel gedrag uitlokten. Dezelfde politici die ook vrouwen aanraadden om verkrachting te vermi...
8 april, 2020 - /blog/3021/sarah-sluimers-quarantainelogboek-in-februari-hadden-we-de-beste-vakantie-van-ons-leven-in-italie.html
We hadden de vakantie van ons leven, echt waar. We plukten citroenen, keken uit over het dal, aten pulpo, lieten onze kinderen de toren van Pisa zien en lazen Joan Didion. Maar na een week, op 24 februari, vertrokken we, na opeens nijpende berichten in de kranten over Lombardije, ’s ochtends vroeg uit Toscane, via de kuststrook door Genua, naar Frankrijk. We lieten het huis vol verdwaalde sokken achter en namen per ongeluk twee koffietafelboeken over Lucca mee. De ei...
19 april, 2020 - /blog/3040/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-11.html
Dit is de elfde brief. Lees nummer tien hier . Mick, Je hoeft aan mij geen verantwoording af te leggen over de uitwassen van je crisis, hoor. Als jij de aandrang voelt om in een bloemetjesschort een weckpot peren op sap leeg te eten, terwijl Deepak Chopra je levenslessen influistert, moet je dat gewoon doen. Zwelg er lekker in. Alles is geoorloofd om geestelijk bij de les te blijven en je horizon te verbreden, zeker in deze tijd. Nou ja, niet alles natuurlijk, maar over dat ...
5 mei, 2017 - /blog/1323/kunstgeschiedenis-marte-hoogenboom.html
* Over de reling van de boot leunen twee jongens, hun smartphones hangen gevaarlijk losjes in hun hand boven de golven. Ik hou ze in de gaten in de hoek van mijn oog terwijl ik doe alsof ik iets probeer te lezen op mijn eigen telefoon. Een van de jongens moppert: zijn Magikarp is net ontsnapt. De jacht wordt opgegeven. Terwijl de jongens naar binnen verdwijnen, richt ik me op de mail die op mijn telefoon openstaat. Hij is een paar dagen geleden om halfdrie ’s nachts in mijn inbox versc...
3 juli, 2018 - /blog/2158/pop-en-literatuur-18-t-s-eliot-en-lou-reed.html
Vorige week was T.S. Eliot ook al aan de beurt. Maar Deep Purple is niet de enige band die zich heeft laten inspireren door The Waste Land . De eerste regels van het gedicht inspireerden bijvoorbeeld ook ons eigen Bløf. In het nummer ‘Oktober’ stelt Paskal Jakobsen dat niet april, maar oktober de wreedste maand is. Dat ligt een stuk meer voor de hand – eigenlijk is het een beetje een open deur – want oktober is een herfstmaand. En inderdaad volgen er da...