11 januari, 2020 - /blog/2900/anneke-brassinga-spreekt-arnon-grunberg-toe-over-zijn-nieuwe-roman-bezette-gebieden.html
Afgelopen zomer raakten Arnon en ik in gesprek, op de e-mail, over de liefde ging het, en over de vraag of fictie niet toch eigenlijk altijd in de werkelijkheid geworteld is - "de werkelijkheid die wij ongeacht onze verschillende levensgeschiedenissen en perspectieven met elkaar delen, en de verbeelding staat niet haaks op die werkelijkheid maar maakt er deel van uit, kleurt en beïnvloedt die werkelijkheid." Dat schreef Arnon mij en ik antwoordde hem, na voor het eerst een roman van Arnon te h...
16 januari, 2020 - /blog/2906/wezenloos.html
De internationale trein kwam vanuit Frankfurt en was zojuist de grens overgestoken om door te rijden naar Amsterdam. Zoals bijna overal kwam er buitengewoon zelfverzekerd douanepersoneel aan boord. Mij lieten ze links liggen, ze keken me niet eens aan. Maar om mij heen zaten veel mensen die misschien uit Arabische landen kwamen. Zij werden stuk voor stuk gecontroleerd en onderworpen aan pseudofilosofische vragen als: waar gaat u heen, waar komt u vandaan, wat zit er in uw koffer? De man naast...
20 januari, 2020 - /blog/2909/ik-heb-geleefd-49-johan-hoort-er-eigenlijk-niet-meer-te-zijn-ik-ben-de-nul-procent.html
Johan Jansen (76) vergelijkt zijn leven met een voetbalwedstrijd. De verlenging heeft hij al lang uitgespeeld, nu zit hij in de strafschoppenfase. Hij buigt zich over een grafiek. ‘Hier zie je dat 60 procent van de mensen met beenmergfibrose na tien jaar is overleden. En dit hier is het percentage dat er na 25 jaar nog is.’ Zijn vinger blijft rusten op de nullijn. Nul procent leeft nog. Johan Jansen is die nul procent. ‘Ik heb geluk gehad,’ zegt hij. Jansen wil graag zijn verhaa...
22 januari, 2020 - /blog/2911/match.html
Het lijkt in het holst van nacht als de wekker gaat. Zo donker is het. Op het matras naast me tast ik naar mijn telefoon om het geluid uit te zetten. U heeft 1 match! Meteen zit ik rechtop, en klik op de match. Een wit hondenhoofd verschijnt op mijn scherm. Droeve oogopslag. Matzwarte neus. Het is geen heel gelukkige match, kan ik wel stellen. Er zit niet veel leven meer in de match. Maar het is wél een match. En: het is onze match. Onze profielen zijn niet voor niets door verhuisdieren.nl...
23 januari, 2020 - /blog/2913/afwezigheid.html
Gisteren werd ik tijdens het ontbijt overvallen door schuldgevoel. Ik voelde me een afwezige minnaar en zoon, iemand met een te volle agenda. Enkelingen mochten me misschien een goede schrijver vinden, maar wat is dat waard aan het eind van de dag? Wellicht is er een causaal verband te vinden tussen je persoonlijke afwezigheid en de aanwezigheid in je werk. God zal het weten. Met mijn geliefde zag ik gisteravond de film 1917 . De onnozelheid van de loopgravenoorlog werd pijnlijk duidelijk...
30 januari, 2020 - /blog/2917/jonah-falke-droeg-voor-op-de-arnhemse-uitnacht.html
Wir schaffen das Mijn geliefde zit momenteel in een trein van Arnhem naar Frankfurt. Ik was graag met haar mee gereisd maar de plicht, als einzelgänger, houdt me hier vanavond. Ze zegt dat ze een vriendin gaat bezoeken. Maar misschien heeft ze gewoon een Duitse minnaar en komt ze nooit meer terug. Frankfurt, het financiële hart van Duitsland, is een opmerkelijke stad. Bijna nergens zijn rijkdom, armoe, bordelen en landloperij aan het oppervlak zo zichtbaar als daar. Als ’s avonds ...
29 januari, 2020 - /blog/2918/hulp.html
Ik heb nog met niemand gepraat over de man die zich op zaterdagavond in de metro tegen me aandrukte. Hij viel/plofte/zakte pal naast mij neer. Terwijl er plek genoeg was. Zodra de metro begon te rijden, leunde zijn lichaam zwaar tegen het mijne. Steeds zwaarder. Alsof we lovers waren. Hij zei iets. Ik schoof zover mogelijk naar het hoekje waarin ik al zat. Opstaan en ergens anders gaan zitten, wilde ik niet. De kletsende dames tegenover ons hadden hun gesprek, zodra ze de man za...
30 januari, 2020 - /blog/2919/de-grote-verbinder.html
In de Volkskrant van 27 januari stond een analyse over hoe zangeres Dolly Parton zich verhoudt tot de Amerikaanse politiek. Alex Burghoorn repte over de ‘Parton Paradox’ en dat ze ‘de grote verbinder’ van de Amerikanen is aan het begin van dit verkiezingsjaar. Deze week zag ik de Netflixdocumentaire over Parton Here I Am. Ze verbaasde me op een aangename manier. Ze wilde een ster zijn, iemand die anderen verbaasde en er belachelijk uitzag. De kunst is om de a...
3 februari, 2020 - /blog/2923/ik-heb-geleefd-51-ko-overleed-vlak-na-dit-interview-hij-hoopte-dat-de-lente-hem-energie-zou-geven.html
Ko van Krieken staat op, eet een boterham, gaat weer op bed liggen, kijkt tv. Zo zien zijn dagen eruit sinds hij niet meer naar zijn werk kan. Eentonig. Zijn baan was alles, zegt de lange man van 62. Ritme, regelmaat, contact met collega’s. ‘Het was mijn uitlaatklep.’ Vieze handjes Als calculator in de bouw berekende hij de kosten van nieuwe gebouwen. Daarvoor deed hij werk waar hij ‘vieze handjes’ van kreeg: timmeren. Maar op kantoor vond hij het comfort...
4 februari, 2020 - /blog/2926/pop-en-literatuur-85-pet-shop-boys-en-david-lodge.html
Als een van de weinige synthipopbandjes uit de jaren 80 hebben de Pet Shop Boys het verstrijken van de jaren getrotseerd. Neil Tennant en Chris Lowe zijn nog altijd bij elkaar en brengen nog steeds nieuw werk uit. Nog maar twee weken geleden lanceerden ze hun veertiende studio-album, Hotspot . Hoewel hun sound in de loop der jaren zich best ontwikkeld heeft, blijft de basis hetzelfde: makkelijk in het gehoor liggende synhesizerloopjes, een aanstekelijk ritme en de herk...