3 mei, 2019 - /blog/2608/woorden-als-wapens-2-de-vrijheid-van-zadie-smith-merel-aalders.html
Sadie Een schrijfster waar ik tegenwoordig lyrisch over ben is Zadie Smith. Ik was dat nooit, Zadie had allang een soort superheldenstatus, waardoor ik niet het idee had dat ik nog iets nieuws zou ontdekken door haar werk te lezen. Toch werd haar werk me opgedrongen door het curriculum van de UvA – en daar ben ik blij om ook. Zadie heeft al vele jonge lezers geïnspireerd en is daarmee het soort voorbeeld waar werkelijk behoefte aan is: een vrouw die alle andere vrouwen willen zijn, en d...
9 oktober, 2017 - /blog/1623/mijn-ex-vertelt-vrienden-dat-ik-de-boel-vertraag.html
Sinds onze breuk zijn zijn vrienden en familie gestopt met het liken van mijn stukjes op Facebook. In het begin vond ik dat pijnlijk. Nog voor wij écht twee partijen waren geworden, had de buitenwereld de scheiding al gemaakt. Inmiddels weet ik dat het erbij hoort. Ik interpreteerde de specifieke like van de vriend als: ‘Dat werd tijd joh! Is het kwartje eindelijk ook bij jou gevallen!’ Ik moest de neiging weerstaan hem onmiddellijk een bericht te sturen om te zeggen dat ik al heel...
8 juni, 2016 - /blog/611/elle.html
Verkrachtingsthriller. Ik fluister het woord een paar keer. Er zal vast over zijn nagedacht door de afdeling marketing en het is misschien een ingeburgerd genre dat ik nog niet ken, maar ik krijg het woord bijna niet over mijn lippen. Het klinkt net zo fout als aanrandings-entertainment, of incest-Efteling; een smakeloze categorie en zeker geen adequate term voor de gelaagde, feministische film die Verhoeven heeft gemaakt. Elle begint met klanken: klappen, geschreeuw, gekreun. Een g...
3 mei, 2020 - /blog/3055/ik-heb-geleefd-62-kanker-zij-hannah-elisabeth-kon-het-niet-geloven-altijd-gezond-geleefd.html
Ze zag een wit licht en hoorde mooie muziek. Hannah Elisabeth Walstra Hogeboom (62) was acht jaar toen ze door een kronkel in haar darmen acuut op de operatietafel belandde en een bijna-doodervaring kreeg. 'Ik zweefde boven mezelf', vertelt ze. 'Ik zag mijn eigen lichaam liggen.' Tijdens die ervaring voelde ze vrede en rust. De dood moest wel iets goeds zijn. 'Later heb ik er nog wel eens naar verlangd', bekent ze. Bijna-doodervaring Ma...
22 augustus, 2019 - /blog/2754/jonah-falke-loopt-stage-6-de-meesten-zijn-emotioneel-gezien-nog-peuter.html
Dit artikel verscheen eerder in De Gelderlander, foto: Peter van Tuijl Een medewerker waarschuwde van tevoren telefonisch: ‘Het zijn allemaal schatjes maar soms kan het gevaarlijk zijn.’ Nieuwsgierig doch bevreesd betreed ik het betonnen complex van De Lichtenvoorde, een behandelgroep voor jongeren. Het gebouw zit naast een geluidswal waarachter auto’s razen. De jongeren lijken zorgvuldig weggestopt voor de maatschappij. In de woonkamer zitten de begeleiders aan tafe...
11 februari, 2020 - /blog/2932/pop-en-literatuur-86-the-rolling-stones-en-d-h-lawrence.html
Een lief, ingetogen liedje van de – toen nog jonge – Stones. Mick Jagger paradeert niet hysterisch als een pauw met opgetrokken staart en afgemeten bewegingen over het podium, maar zit stilletjes en braaf als een ideale schoonzoon (misschien moet ik zeggen als een koorknaap ) en zingt een onschuldig liefdesliedje. Keith Richards tokkelt wat op zijn gitaar en Brian Jones bespeelt de dulcimer, waarmee hij het liedje een heel eigen signatuur geeft. Een beetje m...
13 november, 2017 - /blog/1727/een-kijkje-in-de-toekomst.html
Ik had even kunnen gaan wandelen om mijn hoofd leeg te maken, ik had kunnen proberen te mediteren, had me op z’n minst kunnen aanmelden voor de yogales hier om de hoek. In plaats daarvan pakte ik een zak chocola, zette Netflix aan en keek achter elkaar een heleboel afleveringen van de Zweedse serie ‘Bonusfamiljen’. Over de lotgevallen binnen een samengesteld gezin, de nieuwe liefde, de exen van wie je nooit af komt, de kinderen die ook ineens met elkaar opgescheept zitten...
29 maart, 2020 - /blog/2999/ik-heb-geleefd-57-coby-is-al-5-jaar-ongeneeslijk-ziek-mijn-leven-met-kanker-is-echt-geen-kommer-en-kwel.html
Door de coronacrisis gelden strikte regels in de uitvaartbranche: niet meer dan dertig mensen bij een laatste afscheid, geen koffie en cake achteraf. 'Heel jammer', zegt Coby via de telefoon. 'Ik had een borrel in gedachten.' Die borrel staat zelfs al vermeld op de rouwkaart die ze heeft laten ontwerpen. Graag ziet ze haar vrienden, collega’s en familie een postume toost uitbrengen op haar leven. Overlijdenskaart De uitnodiging voor haar uitvaart ligt bijna een jaar in de...
17 mei, 2020 - /blog/3069/ik-heb-geleefd-63-henk-73-heeft-longkanker-ik-wilde-niet-weer-ziek-worden-van-een-nieuwe-chemokuur.html
Toen Henk jong was, zat hij zelf in een ‘orkestje’. Het was de mooiste tijd van zijn leven, vertelt hij. 'We waren met vier jongens van veertien, vijftien jaar. Na de mis gingen we naar de jeugdsoos om muziek te luisteren. We dachten: als we daar nou zelf eens iets mee gingen doen.' De jongens kochten allen een gitaar en fietsten wekelijks voor muziekles van Gemert naar Beek en Donk. Ze bleken talentvol en al snel speelden ze op feesten en partijen. The Beatles, The Ro...
16 april, 2019 - /blog/2579/ik-heb-geleefd-21-zieke-genevieve-58-ik-nam-me-voor-elke-dag-een-lievelingsdag-te-laten-zijn.html
"Ik weet nog dat ik wakker werd uit de narcose en vroeg hoe laat het was. ‘Half negen’, zei de verpleegkundige. Van het gevoel dat me toen overviel, kan ik nog steeds kippenvel krijgen. Half negen! Dan hadden ze dus de hele dag geopereerd. Ik was er nog. Ik lééfde. Niet eerder heb ik zo’n diep gevoel van dankbaarheid ervaren in iedere vezel van mijn lijf." Galwegkanker Geneviève Verberk (58) vertelt over 29 januari 2015. Een paar weken eerder was galwegkanker in een vergevorde...